Stichting SAAC

13-02-1990 geboren met autisme. De familie van mijn moeder heeft mij nooit geaccepteerd terwijl ze wel mijn broer en zussen geaccepteerd hebben. 13-02-1994 4 jaar geworden. Naar kleuterschool. Ik was heel verlegen en trok mij het eerste jaar heel erg op aan mijn broer die toen bij mij in de klas zat een gecombineerde groep 1 en 2. Ik kon niet met andere kinderen omgaan en begreep niet hoe werkjes moesten. Ook kon ik minder goed knippen en plakken. Mijn motoriek was niet goed Tijdens mijn hele basisschooltijd had ik moeite om met andere kinderen om te gaan. Ik trok mij veel terug en was heel verlegen. Ik durfde niets te vragen. De schoolbegeleidingsdienst merkte dat er iets met mij was en dat ik iets miste en zij adviseerden mijn ouders om met mij naar de ggz te gaan. Als kleuter ben ik daar terecht gekomen. Daar zijn verschillende gesprekken gevoerd en onderzoeken gedaan maar niemand kwam erachter wat er aan de hand was. In de tweede helft van groep 7 en de eerste helft van groep 8 ben ik elke woensdagmiddag naar Eleos gegaan voor een sovatraining in een klein groepje. Dit had wel een klein beetje geholpen maar niet voldoende. Ook was ik vanaf klein kind al bang voor nieuwe mensen en nieuwe dingen. Die vond ik vreselijk spannend. Ook had ik veel duidelijkheid nodig en vond ik het heel moeilijk om met veranderingen om te gaan. Altijd heb ik gemerkt dat ik anders was dan andere mensen. Ook vond ik het moeilijk dat mijn broer wel vriendjes had en ik geen vriendinnetjes. Ook op de middelbare school 2002-2006 ging het niet goed. Ik had nog steeds heel veel moeite met sociale contacten. En ik was heel verlegen en durfde niets te vragen. Ik voelde mij heel onzeker. Op een gegeven moment ben ik bij de sociaal werker van de school terecht gekomen en daardoor weer bij Eleos. Ik kreeg een fijne behandelaar bij Eleos en hij dacht dat ik wel eens autisme kon hebben. 2006 naar MBO beroepsopleiding secretaresse. Dit ging door mijn autisme (al had ik toen nog geen diagnose) tijdens een stage helemaal verkeerd. Ik was helemaal niet sociaal en moest stoppen met de opleiding en kon beter de opleiding boekhoudkundig medewerker gaan doen.Toen is Eleos verder gaan zoeken naar wat er met mij aan de hand zou kunnen zijn. Op 3 januari 2007 (toen zou ik nog bijna 11 jaar bij mijn ouders wonen) kwam bij ons de politie aan de deur dat een oom van mij een broer van mijn vader op zijn werk aan een hartinfarct overleden was. Vanaf dat moment is het helemaal fout met mij gegaan. Nu is hij het maar het komt voor mij ook een keer en als ik niet bekeerd ben dan kom ik in de hel en dat wil ik niet. Ik voelde elke keer van alles en was vreselijk bang dat het kanker was. Of dat ik ook hartproblemen had. Of iets anders ernstigs. Bij zijn begrafenis heb ik wel een keer in de kist gekeken maar dat ging helemaal fout. Op datzelfde moment heb ik mij gelijk omgedraaid en ben uit angst bij de kist weggestormd. Vanaf dat moment kijk ik nooit meer in een kist. Dat kan ik niet want dan komt de angst weer in enorme mate terug. Elke morgen en elke avond ging ik mijzelf helemaal controleren door overal te voelen of er niet iets zat wat er niet hoorde. Dat is een vreselijke periode geweest. Ook omdat ik er bijna een jaar met niemand over gepraat heb omdat ik er niet over kon praten. Toen psychologische en psychiatrische onderzoeken gehad waaruit de diagnose autisme gekomen is. Ik durfde niet alleen ergens naartoe. Na veel gesprekken en onderzoeken heb ik in 2007 op 17 jarige leeftijd de diagnose autisme gekregen. Aan de ene kant een opluchting omdat je dan eindelijk weet wat er aan de hand is en kan er gericht behandeld worden. Aan de andere kant ook weer moeilijk want ik wilde geen autisme hebben want dat maakte dat ik niet normaal ben. 2009 ben ik gaan werken. Dat ging in het begin wel goed maar later niet meer. Ik zat ook met vragen over het geloof. Elke keer als de controller er was, praatte hij er wel over. Toen ben ik met hem gaan praten. Maar dit is uit de hand gelopen. In 2015 kreeg ik een hele fijne jobcoach. Toen hij weg ging omdat hij een andere baan had, vond ik dat heel moeilijk. Als ik mij aan iemand gehecht heb dan vind ik het heel moeilijk om die persoon los te laten. December 2015 fluanxol gekregen. In 2017 weg bij Elinex. Dit vond ik heel moeilijk om dat ik afgewezen werd en niet gewaardeerd werd. 9 maanden zonder werk gezeten. Dit vond ik moeilijk. Per 1 december 2016 woonbegeleiding gekregen met de bedoeling om op termijn begeleid zelfstandig te gaan wonen en mij hierop voor te bereiden en zelfstandig te leren worden. November 2017 nieuwe baan bij eenmanszaak. Dit voelde dubbel. Aan de ene kant was ik blij dat ik weer een baan had maar het was niet wat ik wilde. Maar ik kon op mijn gemak rondkijken naar iets anders. Ondertussen kregen mijn broer en zussen verkering en gingen trouwen of waren al getrouwd. Dat vond ik heel moeilijk omdat ik ook wilde dat er iemand om mij zou geven maar ik wist dat dit nooit zou gaan gebeuren. Ook voelde ik mij hierdoor waardeloos. En niet meetellen. Dit heeft mijn negatieve zelfbeeld ook niet goed gedaan. November 2017 op mijzelf gaan wonen met begeleiding. De winterperiodes waren het zwaarste. Met mijn eerste begeleider ging de samenwerking goed. Toen kreeg ik in 2019 iemand anders. Die vond ik niet fijn en toen voelde ik mij psychisch helemaal niet goed en heb ik verkeerde dingen gedaan omdat ik mij niet goed voelde. Want ik dacht dat iedereen het slechte met mij voorhad en niet om mij gaf. Meerdere keren aangegeven dat ik echt iemand anders moest hebben omdat het zo niet goed ging maar er werd niet naar geluisterd. In 2019 sertraline bij de fluanxol gekregen en oxazepam indien nodig Half 2018 bij Eleos dordrecht behandeling andere behandelaar. Vond ik ook moeilijke verandering maar dit is ook goed gekomen Oktober 2020 klacht over haar ingediend. Gesprek hierover gehad maar dat heeft niets opgelost. Begin 2021 de vertrouwenspersoon van Eleos ingeschakeld. Dat leidde ertoe dat ik een andere begeleider kreeg en de samenwerking met haar ging wel goed. Met haar had ik wel een klik. Van haar heb ik heel veel geleerd zoals mensen die weg gaan los laten en nieuwe mensen gaan vertrouwen. Ook ben ik toen via Eleos een ehealth module emotieregulatie gaan doen met als doel om grip op mijn heftige negatieve emoties zoals angst, onrust, verdriet, teleurstelling te krijgen. Want die emoties konden enorme hoogten bereiken waardoor het helemaal niet goed met mij ging. In die tijd zocht ik heel vaak contact met de begeleiding. Dit heeft mij goed geholpen. Ook ben ik toen samen met begeleiding begonnen met het maken van een stabiliteitsplan. In dit plan moet ik noteren hoe ik mij voel als het goed, matig en slecht gaat en wat ik dan kan doen om ervoor te zorgen dat het weer beter gaat. Een een basisstructuur gemaakt waar ik altijd op terug kan vallen. Januari 2019 bij prokino gaan werken. In het begin ging het goed maar toen werd er in 2021 een verandering doorgevoerd waardoor er voor mij niet genoeg werk meer was. UWV heb ik ingeschakeld en het verhaal uitgelegd dat ik een andere baan wilde hebben. In juli 2021 kon ik bij mijn nieuwe baan bij de rechtbank aan de slag. Hier heb ik het heel erg naar mijn zin en het gaat goed en mijn leidinggevenden en collega`s zijn tevreden over mij. Ik heb leuke collega`s waar ik het goed mee kan vinden en ook humor mee kan delen en ook goede gesprekken mee heb. In augustus 2021 nieuwe begeleider gekregen omdat degene die ik 6 maanden daarvoor gekregen had een andere baan had. Door haar was ik structuurafhankelijk begeleid en niet persoonsafhankelijk. Dit heeft mij geholpen en ze heeft iemand gezocht die bij mij zou passen en met die nieuwe klikt het ook goed want die begeleidt mij ook structuurafhankelijk. Doordat ik van behandeling en begeleiding heel veel geleerd heb over autisme en hoe het bij mij werkt en hoe ik ermee om moet gaan en door de hulpmiddelen zoals stabiliteitsplan en emotieregulatie en stappenplan om impulsieve acties te voorkomen gaat het nu best goed met mij. Ik ben veel rustiger en stabieler geworden. 2021 bij Eleos dordrecht behandeling met ACT begonnen. Dit is een methode om negatieve gedachtes en gevoelens te accepteren en te leren er grip op te krijgen zodat ik er niet door overspoeld word. 2022 plan is om als ik klaar ben met de ACT om dan een herstelgroep te gaan volgen om op termijn een ervaringsdeskundige te worden om met mijn eigen ervaringen andere mensen te helpen. 2021/2022 Het is pijnlijk maar ik heb besloten dat het voor mij beter is om niet te trouwen. Dat kan ik niet aan en kinderen kan ik al helemaal niet aan. Ik kan andere mensen niet aanvoelen en weet dus ook niet hoe te reageren. Alleen zijn is absoluut niet makkelijk maar ik hoop in juli 2022 een autismehulphond te krijgen. Sinds 2009 speel ik panfluit. Ik doe het heel vaak en heel graag en muziek is heel belangrijk voor mij. Ik kan mijn gevoel erin leggen en het is ook een uitlaatklep. Sinds 2010 ben ik een aantal keer mee geweest met een groepsvakantie van de jeugdbond maar dat doe ik niet meer want het blijft toch te moeilijk om sociale contacten te maken al ben ik daar best goed in ontwikkeld maar dat komt omdat ik het van buitenaf aangeleerd hebt maar het komt niet vanuit mijzelf. Een groepsreis kost ook te veel energie. Zelf heb ik mijn autismehulphond sinds 1 augustus 2022. Ze is een lief bruin labrador teefje en ik ben heel blij met haar. de hond helpt mij bij: als ik alleen tussen allemaal andere mensen ben dan maakt ze mij rustig. voorbeeld als ik alleen naar een gelegenheid moet waar allemaal andere mensen zijn dan ben ik vreselijk gespannen. ik weet niet hoe ik op situaties moet reageren en of ik op iemand af moet stappen om een praatje te maken of niet. Daar word ik onzeker en gespannen van. daardoor reageer ik gespannen. ik ben bang dat mensen aan mij merken dat ik autistisch ben en daarom wil ik mij als een normaal mens gedragen en niet als autist. Toen ik mijn hond nog niet had, deed ik deze dingen wel gewoon maar vanbinnen was ik onzeker, angstig en gespannen. Door haar ben ik ook een stuk socialer geworden en maak ik makkelijker een praatje met andere mensen. ze is een maatje ze helpt mij als ik alleen ergens ben en ik weet niet waar ik moet zijn en wat er van mij verwacht wordt. dan maakt ze mij rustig zodat ik niet in paniek raak en duidelijkheid kan en durf te vragen ze maakt mij rustig als er moeilijke dingen spelen. zoals de problemen in de familie van mijn moeder. Dan voelt ze mijn spanning en komt naar mij toe ze zorgt dat ik minder gespannen ben als ik alleen naar afspraken moet zoals bij de tandarts, orthodontist of het arts en ziekenhuis bezoeken. Dat vind ik ook spannend en samen met mijn autismehulphond kan ik daar wel zelfstandig naar toe. mijn hond helpt mij om die spanning te verlagen. bij een overlijden zorgt ze dat ik het samen met haar wel zie zitten om naar de begrafenis te gaan en onder die omstandigheden in mijn eigen huis te blijven ze vermindert mijn angst bij onweer. ze maakt mij wakker bij nachtmerries. sinds mijn broer zijn negatieve nieuws vertelde, heb ik elke nacht vreemde dromen daarover. ze laat mijn zelfvertrouwen groeien dat ik samen met haar wel zelfstandig ergens naar toe kan. ze vermindert mijn onzekerheid. ze zorgt ervoor dat mijn winterdips minder worden als de zomer voorbij is wordt ik angstig en gespannen omdat het dan vroeg donker wordt. ik doe wel gewoon mijn dingen maar de angst en spanning en onrust blijven wel aanwezig. Samen met de hond durf ik wel naar buiten in het donker en ben ik niet meer bang in het donker ze vermindert mijn spanning en onzekerheid bij nieuwe en onverwachte dingen. En bij nieuwe mensen. Ik focus mij dan op de hond en daar wordt ik rustig door als ik ergens een lichamelijke klacht voel dan maakt mijn hond mij ook rustig zodat ik niet in paniek raak dat het iets ernstigs is. Ze voelt aan dat ik gespannen ben en komt naar mij toe. Ze signaleert goed hoe het met mij gaat en hoe ik mij voel en daar reageert ze op.